Luwr - Musée du Louvre

Luwr jest jednym z największych, najczęściej odwiedzanych i zarazem najsławniejszych na świecie muzeów. Położony jest w pierwszej dzielnicy Paryża, między Rue de Rivoli, prawym brzegiem Sekwany, ogrodami Tuileries i Rue du Louvre. Wejść do muzeum można przede wszystkim przez piramidę, ewentualnie z innej strony, tj. przez Passage Richelieu od strony Rue de Rivoli. Zjeżdżając na dół ruchomymi schodami znajdującymi się we wnętrzu piramidy dotrzemy do hallu, w którym są kasy, szatnie czy restauracje (galeria Carrousel).

Luwr mieści ponad 200.000 eksponatów, a te najstarsze datowane są na 5000 lat p.n.e. Najbardziej popularne są zbiory starożytnej Grecji, Rzymu i Egiptu oraz galerie malarstwa. Wśród dzieł starożytnych, tymi które każdy musi zobaczyć są Nike z Samotraki, kodeks Hammurabiego czy Wenus z Milo. Jeżeli chodzi o obrazy, to tym najczęściej odwiedzanym, a może i nawet wyłącznie dla którego niektórzy wybierają się do Luwru, jest oczywiście Mona Lisa, autorstwa Leonarda da Vinci. Obraz Włoszki o tajemniczym uśmiechu znajduje się w Luwrze od 1804 r. Ciekawostką jest fakt, iż obraz został skradziony w 1911 r. przez Włocha, który chciał sprzedać go Galerii Uffizi, znajdującej się we Florencji, wśród której zbiorów są głównie obrazy szkół włoskich i flamandzkich. Obraz odzyskano w 1913 r. Zagadkowa jest tożsamość Mona Lisy. Była nią prawdopodobnie żona bogatego kupca Francesca Giocondo, który poprosił Leonardo o namalowanie portretu żony. Inni uważają, że obraz przedstawia samego Leonardo da Vinci. Innymi znanymi dziełami, zwłaszcza z podręczników do historii, wartymi obejrzenia są „Wolność prowadząca lud na barykady” E. Delacroix oraz „Koronacja Napoleona” autorstwa J. L. Davida (wśród zdjęć poniżej).

Przy tej okazji nie sposób nie wspomnieć o polskim akcencie. Ważną rolę w dziejach Luwru odegrał Polak – Florian Trawiński. Gdyby nie jego postawa, z dużym prawdopodobieństwem muzeum nie przetrwałoby do dnia dzisiejszego. Wydarzenia, o których mowa miały miejsce w maju 1871 roku. Były to ostatnie dni Komuny Paryskiej. Klęska była już blisko a zdesperowani powstańcy zaczęli podpalać gmachy publiczne. Taki sam los miał czekać Luwr, do którego sal ustawiono beczki z naftą. Ostatecznie do podpalenia muzeum nie dopuścił Florian Trawiński, który w czasach Komuny sprawował funkcję kierownika ministerstwa kultury i sztuki. Polak, wraz z grupą współpracowników wylał z beczek naftę i napełnił je wodą. Dzięki temu budynki nie podzieliły losu wielu innych paryskich gmachów, jak np. pałacu Tuileries czy ratuszu. W dowód wdzięczności, Trawiński został powołany na stanowisko dyrektora muzeum, które pełnił następnie przez 35 lat, aż do śmierci w 1906 r.

Muzeum jest otwarte każdego dnia, za wyjątkiem wtorków. W poniedziałki, piątki, soboty i niedziele od godz. 9 do godz. 18, a w środy i czwartki aż do godz. 21.45. Od października do marca w pierwszą niedzielę każdego miesiąca wejście do Luwru jest darmowe dla wszystkich. Od kwietnia do września ta zasada niestety już nie obowiązuje. Informacje o aktualnych cenach biletów znajdują się na stronie muzeum - ceny biletów do Luwru.

Na zwiedzanie Luwru należy przeznaczyć co najmniej 4 godziny, jak i nie cały dzień - w zależności czy chcemy tylko zapoznać się z najbardziej znanymi dziełami czy też poświęcić więcej czasu na pozostałe zbiory. Wynika to z dużej ilości zgromadzonych zbiorów, sporych przestrzeni oraz faktu, iż najpopularniejsze dzieła rozstawione są w różnych salach, które choć numerowane, nie są wcale łatwe do odnalezienia.